پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

داستان همایون شجریان، در ماجرای اعتراضات به مرگ مهسا امینی، تا حد زیادی با بقیه سلبریتی های فرهنگی و ورزشی فرق داشت. ایشان تنها به تسلیت به مناسبت درگذشت مهسا امینی و تنی چند از جوانان ایرانی در جریان رویداد‌های پس از آن و ابراز ناراحتی درباره آنچه اتفاق می‌افتاد، بسنده کرد و در برابر فشار‌های سنگین برای موضع‌گیری سیاسی درباره کلیت نظام، ایستادگی کرد و سخنی شوریده بر زبان نیاورد؛انتشار خبر ضبط پاسپورت او نشان می‌دهد که تمیزگذاری مناسبی میان افرادی که درباره رویداد‌های اخیر موضع سخت و یکجانبه گرفتند با افرادی که تا حد زیادی با این فضا همراهی نکردند، صورت نگرفته و براساس یک وزن کشی مناسب با ایشان مواجهه نمی‌شود. تنها یک رویکرد غلط دوقطبی‌ساز یا کلی نگر که محل انتقاد این نوشتار هم هست، می‌تواند توجیه‌گر واکنشی در این سطح باشد.

اینکه نقش سلبریتی‌ها را در اغتشاشات اینقدر پر رنگ ببینیم جای این سوال را باز می‌کند که چه غفلت‌هایی کرده ایم و چه بر سر خودمان آورده ایم که جامعه سلبریتی محور شده است؟ حال برای آرام کردن اغتشاشات با سلبریتی‌های فرهنگی و ورزشی عموما سر به صلاح جامعه نظیر دایی و شجریان و غیره، برخورد می‌شود، دومین سوال را ایجاد می‌کند. برخی از منتقدین می‌پرسند که آیا با تندروی‌ها و اشتباهات امنیتی در مدیریت بحران مواجه هستیم یا داستان دارای پشت پرده‌های خاص و مگو، برای افکار عمومی است؟